«Ο πατέρας μου ήρθε από το Μεξικό για σπουδές στη Θεσσαλονίκη, αλλά εδώ γνώρισε τη μαμά μου και… να ’μαι, μισή Μεξικάνα, Συνέχεια ανάγνωσης →

Δεκαεπτά χρόνια σε τουριστικά πρακτορεία, σε αεροπορικές εταιρείες, και από το 2010 με δικό της γραφείο, ταξιδεύει, παρατηρεί και καταγράφει ασταμάτητα.

«Είτε ταξιδεύω ως πράκτορας, είτε ως πελάτισσα, Συνέχεια ανάγνωσης →

Η γενέθλια πόλη μοιάζει με το παιδικό μας δωμάτιο: είτε μας αρέσει είτε όχι, σπάνια την επαναδιαπραγματευόμαστε. Για τον Σταύρο Κωνσταντινίδη, ωστόσο, τίποτε δεν είναι αυτονόητο. Συνέχεια ανάγνωσης →

«Κάτι μου κόλλησε από μικρή με το θέατρο. Έγραφα σκετσάκια στα έντεκα, αφηγούμουν στην παρέα, λίγο κλόουν καμιά φορά… Συνέχεια ανάγνωσης →

Έκανε τη ζωή της μιούζικαλ. Έγραψε στίχους και μουσική, σκηνοθετεί και χορογραφεί 60 περίπου άτομα πάνω στη σκηνή και ετοιμάζεται πυρετωδώς να το ανεβάσει. Πυρετωδώς όμως.

«Στο Λονδίνο, Συνέχεια ανάγνωσης →

Τον πέτυχα λίγο πριν πάρει το αεροπλάνο να επιστρέψει στη Νέα Ορλεάνη, όπου σπουδάζει.

«Στο σχολείο είχαμε διάφορα μαθήματα εγκληματολογίας, μου φάνηκε πολύ ενδιαφέρον να ψάχνεις Συνέχεια ανάγνωσης →

Κάθε τελευταία μέρα του χρόνου στήνω καρτέρι, σαν κυνηγός κεφαλών, να τον αποχαιρετήσω κρατώντας ως τελευταία εικόνα ευχές από ένα φωτεινό πρόσωπο. Καθαρή ιδιοτέλεια, το ομολογώ, Συνέχεια ανάγνωσης →

Μιλάει για τις πρώτες μέρες που ζει ως συνταξιούχος και είναι σαν να ακούς ένα πιτσιρίκι που μόλις γύρισε από τη Ντίσνεϊλαντ. Συνέχεια ανάγνωσης →

Ο Suresh Babu και ο Rajesh Devadas, δύο σεφ από την Ινδία, άφησαν για λίγο τις κατσαρόλες τους και παίρνουν μια γεύση Συνέχεια ανάγνωσης →

Ο Παύλος έχει δει τα πάντα από ψηλά πετώντας αερόστατο. Λίμνες, βουνά, θάλασσες και κάμπους. Κατά δήλωσή του, κανένα τοπίο Συνέχεια ανάγνωσης →