«Έχει ενάμιση χρόνο που έφυγα από το Χαλέπι. Ήρθα για δύο μήνες και είμαι ακόμη εδώ, γιατί ο πόλεμος μαίνεται. Προσπαθώ να ξαναχτίσω τη ζωή μου από την αρχή, μαζί με τον γιο μου. Όμως ο σύντροφός μου είναι ακόμη εκεί. Έφυγα από τον Πειραιά 28 χρονών και έζησα στη Συρία 27 χρόνια. Τον αγάπησα πολύ εκείνο τον τόπο, τον θεωρώ προέκταση της Ελλάδας και έγινε η δεύτερη πατρίδα μου. Το μέλλον είναι άγνωστο, με πονάει πολύ αυτό που γίνεται στη Συρία. Ελπίζω πάντα ότι θα δοθεί μια λύση, ότι η χώρα θα μείνει ενωμένη και θα καταφέρω μια μέρα να γυρίσω στο σπίτι μου και στον σύντροφό μου. Από την άλλη, υπάρχει και το μέλλον στην Ελλάδα, που είναι δυσοίωνο, λόγω της κατάστασης εδώ. Είναι όμως κι αυτό μια πιθανή επιλογή».

Πηνελόπη, Χαλέπι – Θεσσαλονίκη – Αθήνα