«Ο πατέρας μου είναι το πρόσωπο που με καθόρισε στη ζωή. Για ό,τι κι αν έκανα, υπήρχε η σκέψη: Τι θα έλεγε τώρα ο μπαμπάς μου; Θα ήταν υπερήφανος για μένα; Ήταν άνθρωπος με αρχές και ιδανικά, στα οποία δεν έκανε ποτέ εκπτώσεις. Είχε τα ελαττώματα και τις παραξενιές του, δύσκολος άνθρωπος, αλλά ήταν μια κατηγορία από μόνος του. Δεν του άρεσε να δίνει συμβουλές, ακόμη κι όταν του το ζητούσαν, πίστευε πως ο καθένας θα πρέπει να βρίσκει τις απαντήσεις μόνος του. Λίγο με ζόριζε αυτό, αλλά έμαθα να βαδίζω με δικές μου αποφάσεις».

Βάνα, Καλαμαριά