«Ο πόνος είναι οικουμενικός»

kostas 1Ο Κώστας τα πρωινά είναι νοσηλευτής στο ανοιχτό πολυϊατρείο των Γιατρών του Κόσμου. Τα βράδια κάνει βουτιά στην δεύτερη αγάπη του, στις πρόβες ενός θεατρικού έργου με θέμα το προσφυγικό. Δηλώνει ευγνώμων και για τα δύο.

«Από μικρός είχα όνειρο να δουλέψω για τους Γιατρούς του Κόσμου. Όταν τελείωσα τη νοσηλευτική, ήθελα να φύγω σε ανθρωπιστικές αποστολές. Και αξιώθηκα σήμερα να το ζω αυτό, η δουλειά μου να είναι προσφορά στους συνανθρώπους μου.

Στη δουλειά αυτή έχεις την ευκαιρία να βρεθείς αντιμέτωπος με τον ίδιο σου τον εαυτό. Βλέποντας τη ζωή των άλλων, αναγκάζεσαι να επαναπροσδιορίσεις τη δική σου ζωή μέσα στην κοινωνία.

Με αφορμή το προσφυγικό, εργαζόμενοι και εθελοντές στο πολυϊατρείο ετοιμάζουμε τώρα μια παράσταση, το «Πέρσες Σύριοι», βασισμένο στους Πέρσες του Αισχύλου, σε μια μεταγραφή του γιατρού Γιώργου Μπουντούρη. Να είσαι καλά Γιώργο, που μας δίνεις την ευκαιρία να ζήσουμε αυτό το μεγαλείο.

Το έργο διαδραματίζεται στο σήμερα, σε ένα camp φιλοξενίας προσφύγων, οι οποίοι αποφασίζουν να ανεβάσουν τους Πέρσες. Είναι εμπλουτισμένο με σύγχρονα κείμενα, όπως του Λουντέμη και του Κύπριου ποιητή Κυριακίδη, του Νίτσε αλλά και Αράβων ποιητών, που μιλούν για τον πόνο και την απώλεια, για τις ζωές που χάθηκαν και χάνονται στα νερά της Μεσογείου.

Το θέμα μάς αγγίζει πολύ, γιατί κάποιοι από εμάς ζήσαμε το προσφυγικό στα camp, όπως και στην Ειδομένη, και θέλαμε να μιλήσουμε για την απελπισία αυτών των ανθρώπων όπως την γνωρίσαμε. Διότι ο κατατρεγμένος, ο ασθενής, ο ευάλωτος, δεν έχει πατρίδα ούτε χρώμα. Έχει πόνο που είναι οικουμενικός».

Κώστας, οδός Πτολεμαίων

 

Αυτή η εγγραφή δημοσιεύτηκε στις προσωπα.

Σχολιάστε